Wednesday, July 25, 2012

3 Ramadan 1433 H

       Di kala malam yang sepi, terdengar aku akan bacaan yang menusuk Qalbuku, bacaan oleh Syeikh Abdul Rahman As- Sudais. Namun, setibanya di ayat Surah Maidah, ayat 24 (Muka surat 112), beliau tiba2 menitiskan air mata tanda kesedihan. Apakah yang terkandung di dalam ayat tersebut??


  
Mereka (menolak dengan) berkata: “Wahai Musa, sesungguhnya kami tidak akan memasuki negeri itu selama-lamanya selagi kaum itu masih berada di dalamnya; oleh itu pergilah engkau bersama Tuhanmu dan perangilah mereka. Sebenarnya kami di sinilah duduk menunggu”.

Lihat : 5-al-maidah 

قوله "أبداً ما داموا فيها": ظرف زمان متعلق بـ "ندخلها"، "ما" مصدرية زمانية، والمصدر المؤول ظرف زمان متعلق بـ "ندخلها"، وهو بدل من "أبداً". وجملة "داموا" صلة الموصول الحرفي. وجملة "فاذهب" مستأنفة. وقوله "أنت": توكيد للضمير المستتر في "اذهب". قوله "وربّك": اسم معطوف على الضمير المستتر في "اذهب"، وجاز عطف الاسم الظاهر على المرفوع المستتر لوجود الفاصل. وقوله "هاهنا": "ها" للتنبيه، "هنا" اسم إشارة ظرف مكان متعلق بـ "قاعدون"، وجملة "إنا قاعدون" مستأنفة في حيز القول.
Semoga kita mendapat manfaat bersama2 daripada kisah ini. 
Ini sebahagian daripada tafsir Misbah dari Indonesia:








Sunday, March 25, 2012

betapa sakitnya hatiku!!

Lama kita tidak bersua, tetapi tiada bezany.
Aku? ok? hahahaha
Hanya hatiku dapat memahami perasaan aku. ayat cliche??
Lantak la, aku x kisah.

Cerita dia macam ni. tengok la facebook sendiri
"Beliau" boleh menceritakan sendiri.. :(